meininga mi om nynorsk

Eg har aldri vore noe så veldig begeistra for nynorsk. Eg har ikkje noen spesifikk grunn til det, men eg liker best å skrive på bokmål. Det likner vel meir på min ”dialekt”, som då er en blanding av skikkelig Oslo-snakking og Eidskog-dialekten. Då eg var liten, og då tenker eg på ”3 år gammal”-liten, så prata eg skikkelig Eidskog-dialekt. Men då eg begynte i barnehagen, da var det kjempekult å snakke som de på barne-TV. Og de snakka jo Oslo-dialekt! Det var det første som påverka til min dialekt som eg har per i dag. Men det skjedde meir, i 3. klasse kom Angelika flyttande til Magnor og begynte på min skole, i min klasse. Då blei vi bestevenner, og vi lekte med kvarandre kvar dag. Angelika snakka som dei på TV-en, for hun hadde jo budd på Kongsvinger, og det syntes eg var kult. Eg begynte å prate som henne, men for det meste prata eg Eidskog-dialekten då eg berre var med familien. Slik er det den dag i dag også. Eg bytter litt på dialekten. Men då eg skriv, då vil eg skrive bokmål, det er det eg er vant med, og det eg er vant med å les.
Eg kunne godt ha tenke meg å bli kvitt nynorsken, eg synes det ikkje er noko vi burde bli tvungne til å lære oss. Kva er grunnen, eigentlig? Vil ein, så sjølvsagt kan ein det, på et kurs eller noko sånt for eksempel! Men vi forstår jo kvarandre, sjølv om vi snakkar Oslo-dialekt eller om vi snakkar bergensk?! Orda vi skriver er ikkje like, men; HALLO?! Det er jo ikkje vanskeleg å forstå kva ein meine uansett! At nynorsk og bokmål er likestilt på NRK, er veldig greitt, for da blir tekstinga på engelske program i blant på bokmål og i blant på nynorsk, for då får begge partar det dei vil ha. At vi har bøker både på bokmål og på nynorsk i Noreg er også kjempefint! Men at man skal bli tvungne til å lære seg dette språket på skolen er ikkje noko eg likar. Kunne ein ikkje heller bruke tida til å lære seg ordentlig norsk? Det er det ungdommen i dag trenger.

velkommen til min blogg

Dette blir mitt første innlegg i min nye blogg. Denne bloggen skriver eg i forbindelse med skolen, nærmare sakt norsk. Det hadde vært kjempegøy, dette... Om det ikkje hadde vore for at vi må skrive alt på NYNORSK! Dette lover jo bra, med mine supre sidemålskunnskapar... Eller ikkje?! Takk Gud for ordbøkar, seier eg berre!
Ønsk meg lykke til i alle fall!